Ик садышке шӱшпык чоҥештен толын. Тудо пушеҥгыш шинчынат, шӱшкаш тӱн алын. Сылне йӱкшым колышташ изижат-кугужат погыненыт. Ала-кушеч кенета корак чоҥештен тольо. „Тиде сур тӱсан изи кайыкын чарга йӱкшым колышташ мо сӧралже! Мый тудын дечат кугу улам, йӱкемжат кӱжгӧ да талынрак йоҥгалтеш. Шого-ян, мый шке муралтен пуэм“ — кӧранен шоналта. Варажым пушеҥге укшыш шинчын, уло логар пундашыж дене карал колта: „Кар! Кар! Кар!“ Садышке погынышо-влак коракын кычкырлымыжым колышт шогат да чот шыдешкат. Тудым кожен колтат... Йоча-влак курык гыч издер дене мунчалтат. Курык воктенак лум еҥым ыштат. Лум еҥсай лие. Тудын умшаже уло.
Алфавит
Аа, Бб, Вв, Гг, Дд, Ее, Ёё, Жж, Зз, Ии, Йй, Кк, Лл, Мм, Нн, ҥ, Оо, Ӧӧ, Пп, Рр, Сс, Тт, Уу, Ӱӱ, Фф, Хх, Цц, Чч, Шш, Щщ, ъ, Ыы, ь, Ээ, Юю, Яя.
Отличительными признаками могут служить дополнительная буква ҥ, встречающаяся ещё только в алтайском и якутском языках, и служебное слово ден(е). Употребляются также буквы с диакритическим знаком: ӧ, ӱ.
До 40‑х годов XX в. в алфавите имелась ещё дополнительная буква ӑ; отсутствовали буквы е, ф, х, ц, щ, ъ, ю, я.
Марийский (луговой) и марийский (горный) языки распространены в Марийской АССР; на них говорит около 480 тыс. человек.
Принадлежит к финно-угорским языкам.